Laresheems Aike overleden

Aike werd geboren op 11 maart 2005 bij de familie Tyman in Leersum.

Ze vulde bij mij de leegte na het overlijden van mijn vrouw Guusje.

Zij was onze vierde Appenzeller. Over Aike kan ik prachtige verhalen vertellen,over onze vakanties samen op Ameland en Texel. Zij genoot van lange wandelingen op het strand, lekker racen achter de meeuwen. Aike was ook gek op zwemmen en een bezoek aan het “Braamtse gat”  was een feest. Als ik daar met haar in de auto langs reed begon ze al te jubelen. In 2009 werd het nog leuker want toen kwam Bela, de cocker spaniel van mijn vriendin, in Aike’s leven en Bela was ook een echte waterrat. Tijdens onze vakanties logeerden ze samen in pension “Adelheid”, dat was voor onze hondjes een geweldige tijd.

Haar weer ophalen na de vakantie was een feest, ook op 29 oktober jongstleden. De pensionhoudster vertelde toen wel dat ze mogelijk een TIA had gehad, achteraf een belangrijke waarneming: hersenmetastase?

Tien dagen geleden merkte ik dat ze veel ging drinken en later at ze haar bak niet meer helemaal leeg. Op vrijdag14 november besloot ik toch maar een afspraak te maken bij de dierenarts. Hij stelde al snel de diagnose maligne lymfoom en vertelde dat de prognose tamelijk somber was. Palliatief was met chemotherapie enige verlenging mogelijk, afhankelijk van de uitslag van laboratoriumonderzoek. Uit drie klieren werd lymfevocht opgezogen en verzonden voor analyse. Aike kreeg voor het weekend een injectie met pijnstillers en prednison.

Jammer genoeg moet ik het nu hebben over haar laatste 4 dagen.

Ze bleef veel drinken en het eten was te verwaarlozen. Alles waar ze vroeger opgewonden op reageerde werd geweigerd zoals een boterham en haar favoriete stokjes. Ze oogde nog wel als een sterke hond.

Maandag was een prachtige dag, ik heb haar toen in de Slangenburg uitgebreid vastgelegd op video. Nog een keer was het de Aike zoals ik haar kende: scherp, enthousiast en luidruchtig, een prachthond.

De volgende morgen 18 november ging ze snel achteruit, ze wilde niets meer eten en volgde ook niet meer tijdens de wandeling.

Wel bleef ze waaks tot het einde. Toen de dierenarts belde met de uitslag van het gepuncteerde vocht: maligne lymphoom, high grade, hebben we besloten haar te laten inslapen, de enig juiste beslissing om haar verder lijden te besparen. Laresheems Aike was mijn karaktervolle kameraad gedurende 9½ jaar, Aike zal altijd bij mij blijven.

Henk Pasma, Doetinchem.