Epilepsie-onderzoek Grote Zwitser

Aanmelden voor het epilepsie-onderzoek kan via de knop onderaan deze pagina. Lees echter onderstaande informatie van tevoren door.

Epilepsie

Bij epilepsie is sprake van een tijdelijke verstoring in de hersenen. Een soort kortsluiting. ​Meestal duren epileptische aanvallen maar kort, zoals een paar seconden of minuten. Soms duren ze langer.​ Hoe een aanval eruitziet verschilt per individu en per aanval. ​Het hangt af van waar de ‘kortsluiting’  in de hersenen zit. In een klein deel of overal.​ Medicatie is gericht op voorkoming van aanvallen, er bestaat geen genezing.​

Epilepsie bij de Grote Zwitserse Sennenhond

Gemiddeld heeft 2% van de honden epilepsie. Bij de Grote Zwitserse Sennenhond ligt dit nog net iets hoger rond de 3%. Epilepsie bij de Grote Zwitserse Sennenhond is een erfelijke, vermoedelijk multifactorieel overervende, aandoening die een grote impact heeft op zowel de hond als het gezin. Bij de Grote Zwitserse Sennenhond kan epilepsie al vanaf jonge leeftijd optreden (vanaf ongeveer 6 maanden) of soms pas na jaren van rust ineens getriggerd worden. Veel Grote Zwitsers krijgen hun eerste aanval voor de leeftijd van 4 jaar. De aanval bij een hond kan variëren van een licht kopschudden of “vliegenhappen” tot het geheel schudden van het lijf en omvallen. Helaas reageert de Grote Zwitser vaak slecht op medicatie en worden de aanvallen steeds heftiger en of komen steeds vaker voor en sneller terug. Gelukkig blijken er toch ook Grote Zwitsers te zijn die wel goed reageren op medicatie. Genezing is niet mogelijk, maar medicijnen kunnen het aantal en de frequentie van aanvallen verminderen. De kosten van behandeling zijn echter hoog.

Belang van onderzoek

De NVAEGZ wil graag de genetische belasting binnen de populatie omlaag brengen. Al jaren worden er fokadviezen gegeven op basis van de beschikbare informatie over lijders, maar de effectiviteit hiervan is onduidelijk en is afhankelijk van de voorhanden zijnde informatie. Voor diverse ziektes is het mogelijk een DNA-test uit te voeren. Dan weet je precies welke fokdieren je wel kunt inzetten en of welke combinaties qua gezondheid (en inteelt) het beste wel of juist niet te maken zijn. Helaas bestaat er nog geen DNA-test voor epilepsie. Diverse wetenschappers van universiteiten in Nederland, Frankrijk en Finland zijn daar wel al mee bezig en hebben een idee in welke richting ze moeten zoeken. Maar in het belang van de populatie Grote Zwitsers zou het goed zijn als er meer onderzoeksmateriaal ter beschikking komt. Dit is dan ook waar de NVAEGZ zich nu voor gaat inzetten. Door het verzamelen van bloedmonsters van Grote Zwitsers die lijden aan epilepsie en het verzamelen van bloedmonsters Grote Zwitsers die 8 jaar of ouder zijn en altijd aanvalsvrij zijn gebleven, kunnen wetenschappers wellicht nu wel afwijkingen in het DNA vinden die de epileptische aanvallen verklaren. En nog mooier zou zijn als op basis van die informatie dan ook een DNA-test ontwikkeld zou kunnen worden.

Onderzoek in samenwerking met dr. Paul Mandigers

De NVAEGZ werkt voor dit epilepsie-onderzoek samen met dr. Paul Mandigers, neuroloog en specialist op het gebied van epilepsie bij honden. Hij heeft jarenlange ervaring op dit gebied en heeft samen met de rasvereniging voor het Kooikerhondje al mooie resultaten voor dat ras weten te bereiken. Paul Mandigers is verbonden aan de Universiteit Utrecht voor het genetisch onderzoek naar epilepsie en werkt daarnaast ook bij het Evidensia Dierenziekenhuis Arnhem. Daar werkt hij als veterinair neuroloog. De NVAEGZ gaat zich inzetten om zo veel mogelijk bloedmonsters te verzamelen welke Paul Mandigers en zijn team kunnen gebruiken voor het genetische onderzoek. Honden die lijden aan epilepsie kunnen voor een consult terecht tijdens zijn spreekuur bij het Evidensia Dierenziekenhuis Arnhem.

Doelgroepen onderzoek

Zowel leden als niet-leden kunnen deelnemen aan het onderzoek. Aangezien we met de bloedmonsters onderzoek doen naar afwijkingen in het DNA willen we zekerheid hebben over de afstamming van de honden. Dit is alleen bij stamboomhonden gewaarborgd. Toch willen we zeker ook de lijders zonder stamboom in kaart krijgen, dus ontvangen we graag ook die aanmeldingen. Dat samen leidt tot de volgende doelgroepen van het onderzoek:

Lijders met stamboom

We zijn dus op zoek naar zoveel mogelijk Grote Zwitserse Sennenhonden die lijden aan epilepsie. Grote Zwitsers met een stamboom kunnen in aanmerking komen voor een gratis 1^ste consult bij dr. Paul Mandigers. Deze neemt dan bloed af van de hond en zal informatie verschaffen op basis van zijn jarenlange ervaring hoe bij je hond de epileptische aanvallen het best te onderdrukken zijn.

Lijders zonder stamboom

Ook eigenaren van Grote Zwitsers die lijden aan epilepsie maar geen stamboom hebben, nodigen we van harte uit om zich aan te melden voor het onderzoek. Er zal (voorlopig) dan geen bloedmonster afgenomen worden, maar we willen deze lijders toch in kaart brengen om zicht te krijgen in welke lijnen van niet-stamboomhonden eventuele “problemen” zitten.

Oudere Grote Zwitsers met stamboom zonder epilepsie

Naast lijders zijn we dus ook op zoek naar de wat oudere Grote Zwitser die gedurende zijn of haar hele leven aanvalsvrij is gebleven. We vragen dan dus ook of eigenaren van Grote Zwitsers van 8 jaar of ouder met stamboom zich willen aanmelden voor het onderzoek. Als na verder onderzoek vanuit onze kant is gebleken dat er geen direct naaste familieleden met epilepsie zijn, dan kan er bloed worden afgenomen bij de hond. Die kosten worden dan door de NVAEGZ vergoed.

Help! Mijn Grote Zwitser heeft een epileptische aanval

Uiteraard is het een ontzettend naar zicht wanneer je Grote Zwitser een epileptische aanval heeft of in ieder geval wanneer je dat vermoedt. Er bestaan echter ook andere neurologische afwijkingen, dus voor de dierenarts of veterinair neuroloog is het van belang dat de aanval gefilmd wordt. Ga niet proberen de hond in bedwang te houden en probeer zoveel mogelijk te zorgen dat de hond zich niet verder kan bezeren. Meer kun je helaas niet doen. Soms helpt het om prikkels als harde geluiden of felle lichten weg te nemen.

Neem contact op met de eigen dierenarts als het om een eerste aanval gaat. Maak een dagboek aan waarin je gaat bijhouden wanneer de aanval is en hoelang de aanval duurt. Uiteraard hoop je dat het bij één aanval blijft, maar de realiteit is meestal anders. Geef bij de dierenarts aan dat een Grote Zwitser gebaat is bij de combinatie van phenobarbital (o.a. Phenoral)  en kaliumbromide (o.a. Libromide). Laat je fokker weten dat je hond een aanval heeft gehad en laat het deze ook weten wanneer er meerdere aanvallen volgen.

En als laatste:

Meld je aan bij het epilepsie-onderzoek van de NVAEGZ!

Is je Grote Zwitser al bekend met epilepsie en heeft helaas al meerdere aanvallen gehad? Meld je ook bij ons aan! Indien je hond nog niet bij dr. Paul Mandigers bekend is, dan kan ook jouw Grote Zwitser aan het onderzoek meedoen. Is jouw hond al patiënt bij Paul Mandigers, meld je dan ook nog even aan, dan kunnen wij controleren of dit al in onze database is verwerkt.

Contact werkgroep

De werkgroep Epilepsie van de NVAEGZ wordt gevormd door Fried Kramer, Sabina Ruster, Anne Wouters en Willy Zomer. Anne Wouters is projectleider en aanspreekpunt voor het onderzoek. De werkgroep is te bereiken via epilepsie@sennenweb.nl of 06-12136393.