Gezondheid

Het doel van de rasvereniging is om de populatie Appenzeller-, Entlebucher- en Grote Zwitserse Sennenhonden zo gezond mogelijk in stand te houden. Gezien de kleine populatie is dat een uitdaging, maar deze gaan we graag aan. Op het gebied van gezondheid voeren we dan ook beleid en ondernemen we verschillende activiteiten ter bevordering van de gezondheid van onze kortharige Sennenhonden.

Screeningsonderzoeken

Alle ouderdieren die via onze vereniging ingezet worden in de fokkerij zijn verplicht diverse screeningsonderzoeken te ondergaan. Dit hebben we vastgelegd in onze VerenigingsFokReglementen. Het gaat hier bijvoorbeeld om onderzoek naar Heupdysplasie, Elleboogdysplasie en oogafwijkingen. Ieder ras kent zijn eigen aandachtspunten en voor ieder ras is dan ook apart vastgelegd welke onderzoeken noodzakelijk zijn om volgens de regels van de rasvereniging te mogen fokken. Meer informatie hierover vind je bij Fokken op deze website.

Foknormen

Voor alle drie de rassen hebben we bepaald welke minimale gezondheidsonderzoeken noodzakelijk zijn om onze rassen zo gezond mogelijk te houden. Door de Raad van Beheer worden deze gezondheidsonderzoeken opgenomen in de Foknormen. Indien beide ouderdieren voor deze minimale gezondheidsonderzoeken een goed resultaat hebben behaald, wordt dit op de stamboom van de pups vermeld. Ook niet-verenigingsfokkers worden hiermee gestimuleerd om gezondheidsonderzoeken bij hun hond te doen, want ook voor stambomen van hun pups geldt deze regel. Tenslotte wil toch iedere fokker op de stamboom van de pups hebben staan dat de ouderdieren voldoen aan de eisen om mee te mogen fokken. De Raad van Beheer is nog bezig het technische stuk in te bouwen in hun systemen, dus op dit moment zijn er nog geen stambomen met opmerkingen over de gezondheid van de ouderdieren. Zodra onze rassen zijn opgenomen in de Foknormen volgt er meer informatie.

Epilepsie Grote Zwitserse Sennenhond

Helaas worden we binnen onze rassen ook geconfronteerd met ziektes waar nog niet op getest kan worden. Epilepsie is daar een goed voorbeeld van. Gemiddeld is er bij zo’n 2% van de hondenpopulatie sprake van epilepsie. Bij de Grote Zwitser ligt dat net iets hoger (rond de 3%). Als vereniging willen we een bijdrage leveren aan het terugdringen van epilepsie bij de Grote Zwitser en vooral ook het ondersteunen van eigenaren met een hond die lijdt aan deze nare ziekte. In september 2025 is besloten om geld te reserveren voor verder onderzoek naar epilepsie bij de Grote Zwitser (o.a. verzamelen van bloedsamples) en het aanbieden van een eerste consult bij dr. Paul Mandigers, neuroloog en expert op het gebied van epilepsie bij honden.